หมวดหมู่ : หนังสยองขวัญ , หนังไทย
เรื่องย่อ : บางกอก…สยอง Bangkok Dark Tales (2019)
ชื่อภาพยนตร์ : บางกอก…สยอง Bangkok Dark Tales
แนว/ประเภท : Horror(สยองขวัญ)
ผู้กำกับ : อนุสรณ์ สร้อยสงิม, ธารวิมล อ่อนพาปลิว, อัลวา ริตศิลา
บทภาพยนตร์ : Thanvimol Onpapliw(ธารวิมล อ่อนพาปลิว), Alwa Ritsila(อัลวา ริตศิลา)
นักแสดง : ณภัทร บรรจงจิตไพศาล, อดิศร โทณะวณิก, อัลวา ริตศิลา, ณัฐจารี หรเวชกุล, กรวรรณ หลอดสันเทียะ, ธนัญญา หมั่นทวี
กรุงเทพฯ เป็นเมืองที่สวยงามโดยเฉพาะยามค่ำคืน มีสตรีทฟูดส์ที่โด่งดังไปทั่วโลกมีความบันเทิงให้ค้นหา...แต่จะมีใครรู้ไหมว่า บางมุมของกรุงเทพฯ เคยเป็นสถานที่ๆ มีเรื่องราวน่าสะพรึง ชวนขนหัวลุกเช่นกัน
ตอน สวัสดีปีใหม่ : แก้ม (ญี่ปุ่น - ณภัทร บรรจงจิตไพศาล) สาวออฟฟิศนิสัยทะเยอทะยาน ที่ต้องทํางานในวันสิ้นปีเพื่อแลกกับอนาคตและตําแหน่งงานที่ดีขึ้น โดยเพื่อนร่วมงานของเธอเพิ่งตายในที่ทํางานก่อนหน้านี้เพียงไม่กี่วัน
ตอน สวัสดีบางกอก : บี (เชอรีน ณัฐจารีหรเวชกุล) แอน (ปริม กรวรรณ หลอดสันเทียะ) 2 นักศึกษาสาวเพื่อนซี้เข้ากรุงเทพเพื่อมาทํางานพิเศษแต่ดันมาเช่าบ้านที่มีประวัติสุดสะพรึง เรื่องราวหลอนๆ ฮาๆ จึงเกิดขึ้น
ตอน โรงมหรศพ : ออย (ธนัญญา หมั่นทวี) สาวสก๊อยนัดเสี่ยกํามะลอ (แร็ปเอก นราวุธอํานวย) มาดูตัวกันที่โรงภาพยนตร์หวังจะมีซัมติง ที่ไหนได้กลับแอบเข้าไปในโรงที่เขาห้ามเข้า โรงเปล่าที่ปิดตายฉายหนังวนทิ้งไว้ไร้คนดูเรื่องราวขนหัวลุกจึงบังเกิด
IMDB : tt9783738
คะแนน : 0
รับชม : 3252 ครั้ง
เล่น : 1242 ครั้ง
สวัสดีบางกอก โดย ธาลวิมล อ่อนพาปลิว : บี (เชอรีน ณัฐจารี หรเวชกุล) แอน (ปริม กรวรรณ หลอดสันเทียะ) 2 นักศึกษาสาวเพื่อนซี้เข้ากรุงเทพ เพื่อมาทํางานพิเศษแต่ดันมาเช่าบ้านที่มีประวัติสุดสะพรึง เรื่องราวหลอน ๆ ฮา ๆ จึงเกิดขึ้น
เป็นตอนที่วางไว้ให้ตลกได้มากสุด ด้วยทั้งคาแรกเตอร์ และลูกเล่นในฉากต่าง ๆ ทว่าก็ต้องยอมรับว่าได้ผลบ้างเป็นบางฉาก และบางฉากก็ออกอาการแป้กแบบแรง ๆ ด้วยจังหวะยังไม่แม่น แต่ฉากที่เล่นกับการไลฟ์เฟซก็ถือว่าทำได้สนุกดี ความไม่ลงตัวของหนังก็มาจากจุดที่กลมกลืนระหว่างความตลกร้ายและความสยองได้ไม่ค่อยดี ทั้ังที่ว่ากันตรง ๆ ผีในเรื่องนี้ดูทรงน่ากลัวกว่าทุกเรื่องเสียอีก และปัญหาใหญ่ที่สุดก็คงเป็นการเฉลยจุดหักมุมในตอนท้ายเรื่องที่แบบว่า หนังไปโปรยคำใบ้ให้มาสู่จุดนี้ตอนไหน ยิ่งการกระทำของตัวละครเมื่อย้อนนึกกลับไปก็ประหลาดแบบโคตร ๆ ทวีความไม่สมเหตุสมผลไปใหญ่ แต่กระนั้นก็ยังมีข้อดีตรงจุดที่การหลอกหลอนนั้นทำได้ดีในบางฉาก และการเล่นบทปากหมาของปริมนั้นช่วยดึงให้หนังยังคงน่าสนใจได้ตลอดตอน แต่ก็นั่นล่ะพอเฉลยปุ๊บเราก็ได้แต่เกาหัวแกร่ก ๆ ว่าอิหยังวะ