October Sonata รักที่รอคอย (2009)

October Sonata รักที่รอคอย 2009

แม้พระอาทิตย์กับพระจันทร์มิมีวันได้พบกัน แต่อาจมีช่วงเวลาสั้นๆตอนพลบคํ่านิดเดียว” นี่คือคำโปรยของหนังเรื่อง October Sonata หรือในชื่อไทย รักที่รอคอย ภาพยนตร์ที่สร้างความแปลกใจให้กับวงการหนังด้วยการคว้ารางวัลสุพรรณหงส์ไปถึง 4 รางวัล ที่สำคัญคือ รางวัลภาพยนตร์ยอดเยี่ยม
หนังกำกับโดย สมเกียรติ์ วิทุรานิช ผู้กำกับมากประสบการณ์ ร่วมด้วยนักแสดงชั้นนำอย่าง ก้อย รัชวิน วงศ์วิริยะ โป๊ป ธนวรรธน์ วรรธนะภูติ(ตอนนั้นยังไม่ดัง) และ บอย พิษณุ นิ่มสกุล ซึ่งเนื้อหาได้รับแรงบันดาลใจมาจากหนังสือชื่อ สงครามชีวิต ของ ศรีบูรพา

บทเปรียบเปรยการพลัดพรากของ รวี ที่แปลว่า พระอาทิตย์ กับ แสงจันทร์ ว่าเป็นเหมือนระยะห่างของดวงอาทิตย์กับดวงจันทร์ มีการนำเรื่องของเหตุการณ์ทางการเมืองในยุค 14 ตุลา  16 กับ 6 ตุลา 19 มาเป็นฉากหลังแต่ไม่โดดเด่นเท่าไหร่ เรื่องความยุติธรรมและการต่อสู้ของชนชั้นแรงงานกับชนชั้นสูงดูจะถูกขับเน้นมากกว่า โดยเฉพาะในฉากที่ แสงจันทร์ เรียกร้องความเป็นธรรมกับ คุณนาย ที่เอาเปรียบเธอจนที่สุดเธอก็พลิกชีวิตจากกรรมกรไปเป็นนักเขียนอย่างภาคภูมิ

แม้บทหนังจะดูเข้มแข็งแต่ก็ไม่ละเมียดเท่าที่ควร อย่างการที่คนดูแลบังกะโลจำ แสงจันทร์ ไม่ได้เพียงเพราะเธอลงชื่อในสมุดว่า เพลิน ความรักของ รวี กับ แสงจันทร์ ที่ดูฉาบฉวยชั่วข้ามคืนจนไม่อาจเชื่อว่าทั้งคู่จะใช้เวลาทั้งชีวิตเพื่อรอกัน ส่วนชื่อหนังก็เหมือนจะตั้งให้ดูเก๋ๆเขากับกระแสหนังเกาหลีดังๆ เนื่องจาก Sonata ที่เป็นศัพท์เกี่ยวกับเปียโนไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับเนื้อหาในเรื่องเลย

ด้านการแสดง  ก้อย รัชวิน แสดงได้ดีกับบทที่เติบโตจากเด็กสาวไร้เดียงสาไปสู่ผู้หญิงเก่งในสังคม ผิดกับพระเอกของเราที่ดูจะเปลี่ยนแปลงแต่เพียงร่างกายภายนอก โป๊ป ธนวรรธน์ เป็นหนุ่มแสนดีจนดูไม่น่าเชื่อ ผู้ชายแบบนี้เห็นจะมีแต่ในนิยายเท่านั้น อาจเพราะเป็นการแสดงหนังจริงๆจังเรื่องแรกของเขา ที่น่าชื่นชมที่สุดเห็นจะเป็น บอย พิษณุ เขาตีบทแตกจนคนดูหลายคนแอบเห็นใจและเอาใจช่วยให้นางเอกหันมามองเขาบ้าง

ความรักของคู่พระนางใน October Sonata ซาบซึ้งในแง่ของการใช้ความอดทนในการรอคอยอีกฝ่าย ด้วยว่ายุคสมัยนั้นการสื่อสารมีช่องทางน้อยและล่าช้ามาก คำสัญญาจึงมีความสำคัญมาก ผิดกับสมัยนี้ที่การสื่อสารสะดวกสบายนอกจากจะไม่ผิดคำพูด รักษาสัญญาแล้ว เทคโนโลยียังมีส่วนทำให้เราเผลอพูดจาโป้ปดบ่อยๆ “ตอนนี้ผมใกล้ถึงแล้วนะ” (จริงๆเพิ่งออกจากบ้าน)

ปล.ชมภาพยนตร์เรื่องนี้จบแล้วผมนึกถึงเพลงไกล ของวง Musketeers ส่วนตัวคิดว่าสามารถเป็นเพลงประกอบหนังเรื่องนี้ได้สบาย มันถูกส่งออกมาใกล้ๆกับช่วงที่หนังฉายจนผมอดคิดไม่ได้ว่ามันเป็นเรื่องบังเอิญหรือจริงๆต่างก็รออยู่แล้วกันแน่