Forever Young (1992) สัญญาหัวใจข้ามเวลา

นักบินกองทัพนามว่าแดเนี่ยล แม็กคอมิค (Mel Gibson) อยู่ในสภาพใจสลายเมื่อรู้ว่าคนรักของตนประสบอุบัติเหตุจนถึงขั้นนอนโคม่า เป็นเจ้าหญิงนิทราที่ไร้สติและอาจจะเสียชีวิตในอีกไม่นาน ซึ่งพอดีว่าเพื่อนของเขากำลังจะทำการทดลองแช่แข็งมนุษย์ ทำให้แดเนี่ยลรับอาสาเป็นหนูทดลองให้ โดยเขาตกลงกับเพื่อนว่าให้แช่แข็งเขาไปเลย 1 ปี เพื่อที่เขาจะได้ไม่ต้องทนเห็นคนรักตายจากไปตามที่แพทย์ได้วินิจฉัยไว้

แต่เขารู้ตัวอีกทีก็พบว่าตนเองหลับใหลไป 53 ปี จากปี 1939 ตื่นมาอีกทีเป็นปี 1992 เสียแล้ว

แน่นอนครับว่าเขาต้องปรับตัวเข้ากับยุคใหม่ โดยได้ความช่วยเหลือจากแนท คูเปอร์ (Elijah Wood) เด็กน้อยที่ไปพบร่างแช่แข็งของแดเนี่ยลโดยบังเอิญ และสิ่งที่ทำให้แดเนี่ยลตื่นเต้นยิ่งกว่านั้นก็คือ คนรักของเขายังไม่ตายครับ เธอรอดและยังมีชีวิตอยู่ที่ไหนสักแห่ง ทำให้แดเนี่ยลต้องแข่งกับเวลาตามหาเธอให้ทัน เพราะตอนนี้ร่างของเขาเองก็เริ่มจะเสื่อมสภาพลงทุกขณะ

เคยดูรอบแรกก็สมัยโน้นเลยครับ ตอนออกวีดีโอมา ก็รู้สึกว่าหนังสนุกไม่เลวครับ อาจจะเดินเรื่องช้าไปบ้าง และด้านอารมณ์ยังไม่ถึงกับพีคบ้าง แต่ก็ถือว่าดูได้เพลินๆ เพราะพี่ Mel Gibson แกแสดงได้ดีมากๆ ครับ แววตาท่าทางดูซื่อบริสุทธิ์เป็นสุภาพบุรุษแสนดีอย่างแท้จริง จนเราอดไม่ได้ที่จะเอาใจช่วยให้เขาได้เจอคนรัก ส่วน Wood ตอนนั้นก็ยังเด็กครับ เล่นได้น่ารักแบบพอเหมาะ ไม่ได้แก่นแก้วอะไรมากเกินไป ถือว่าเข้าคู่กับ Gibson ได้ค่อนข้างพอเหมาะ แล้วยังได้ Jamie Lee Curtis ร่วมแสดงในบทแคลร์ แม่ของแนท รายนี้ก็หายห่วงครับ รับบททำนองนี้ได้กำลังดีอยู่แล้ว

สมัยนั้นรู้แต่ว่ากำกับโดย Steve Miner แห่ง Friday the 13th Part 2 และ 3, House แล้วก็ Warlock แต่ละเรื่องก็สยองทั้งนั้นน่ะครับ จนแปลกใจที่พี่แกมาจับหนังชีวิตผสมโรแมนติก แต่พี่แกก็ทำได้ดีล่ะครับ น่าจะถือเป็นหนึ่งในงานที่เข้าท่าที่สุดของเขาก็ว่าได้

ครั้นมาดูรอบใหม่และสังเกตชื่อคนเขียนบทก็ถึงบางอึ้ง เขาคือ J.J. Abrams ครับ (สมัยนั้นแกใช้ชื่อ Jeffrey Abrams) ตอนนั้นคงไม่มีใครนึกน่ะเน้อะ ว่าคนเขียนบทรายนี้จะกลายเป็นผู้กำกับที่ไม่มีคอหนังคนไหนไม่รู้จัก ซ้ำยังได้กำกับ Star Wars Episode VII อีกต่างหาก ซึ่งกับบทหนังเรื่องนี้ผมว่าไม่เลวทีเดียวครับ มันก็กินใจและดูสนุกดี

ถือเป็นหนังชีวิตผสมโรแมนติกที่ดูได้เพลินๆ ครับ อาจไม่ยอดเยี่ยมมากมาย แต่ก็ดูได้ไม่ผิดหวัง