The Only Living Boy in New York ถ้าเหงา แล้วเรารักกันได้ไหม (2017) [พากย์ไทย บรรยายไทย]

มาร์ค เว็บ กับการกลับมาจับหนังโรแมนติกอีกครั้ง 

      สำหรับ มาร์ค เว็บ อีกหนึ่งผู้กำกับจากวงการโฆษณาที่แจ้งเกิดจากหนังโรแมนติกไอเดียบรรเจิดอย่าง 500 Days of Summer (2009) ก่อนจะไปทำหนังสไปเดอร์แมนฉบับรีบู๊ตที่ไม่ได้ออกมาอเมซิ่งเหมือนชื่อเรื่อง จนได้กลับมาทำ The Only Living Boy In New York เรื่องนี้ ซึ่งด้วยวิสัยทัศน์แบบผู้กำกับโฆษณา มาร์ค เว็บ ก็ดึงดูดความสนใจผู้ชมด้วยภาพวาดลายเส้นสวยๆและเสียงบรรยายโดย เจฟ บริดเจส ให้อารมณ์การเล่าเรื่องคล้าย 500 Days of Summer ไม่น้อย แถมยังเปิดประเด็นด้วยการกล่าวถึงความเปลี่ยนแปลงของเมืองนิวยอร์คก่อนจะแนะนำตัวละครอย่าง โธมัส ที่ถูก มีมี่ สาวที่เขาหลงรักหักอกก่อนได้เจอกับดับเบิลยูเอฟ เจอรัลด์ ที่อพาร์ตเม้นต์เพื่อเป็นการใบ้คนดูว่าตัวละครนักเขียนขี้เมาอย่างเขาคือคนที่กุมความลับของ โธมัส ซึ่งเป็นการเปิดเรื่องที่น่าสนใจไม่น้อยควบคู่ไปกับงานออกแบบภาพได้น่าสนใจสมศักดิ์ศรีผู้กำกับโฆษณาที่ชอบปั้นช็อตทำให้หน้าหนังของ The Only Living Boy In New York น่าจะถูกใจเหล่าฮิปสเตอร์ได้ไม่ยาก

หนังสับสนด้วยประเด็นเยอะแต่คุมไม่อยู่

      แต่กระนั้นอุปสรรคสำคัญที่สุดที่ฉุดให้ตัวหนังไปไม่ถึงฝั่งฝันทั้งที่มีประเด็นน่าสนใจหลายอย่างกลับกลายเป็นการลำดับเรื่องที่สะเปะสะปะและจังหวะหนังที่ค่อนข้างเอื่อยเฉยไร้แก่นสารที่หวุดหวิดทำคนดูเฝ้าพระอินทร์ไปหลายรอบ ทั้งการเล่าเรื่องความสัมพันธ์แบบหน่วงๆของโธมัสและมีมี่ที่แทบไม่มีพัฒนาการอะไรเลยหรือการพูดถึงการเปลี่ยนแปลงของเมืองนิวยอร์คที่ยกมาเปรียบเปรยกับความสัมพันธ์ของคนก็ดูจะส่วนตัวจนสื่อสารไปไม่ถึงคนดูเรื่อยไปจนถึงเรื่องเป้าหมายชีวิตของโธมัสที่ความจริงมีผลต่อการหักมุมในตอนจบก็กลับถูกกลบฝังไปกับความสัมพันธ์เร่าร้อนระหว่าง โธมัสและโจฮานนา ที่ควรทำให้คนดูรู้สึกถึงความสเน่หาที่ผิดบาปแต่พอเห็น เคต เบ็กคินเซล ส่งสายตายั่วยวนคนดูไม่ได้อะไรมากไปกว่าความฮอตของนักแสดงสาววัย 44 คนนี้เท่านั้นเอง ทั้งที่ความจริงแล้วสิ่งที่หนังควรให้ความสำคัญคือการกล่าวถึงตัวละครครอบครัวของ โธมัส ที่มีความสัมพันธ์ลึกซึ้งจนนำมาซึ่งความลับบางอย่างที่รอเปิดเผยในตอนจบแทนที่จะเสียเวลากับการปั้นแต่งฉากเพื่อเซอร์วิสคนดูหนังรักจนทำให้บทสรุปที่น่าจะลึกซึ้งกลายเป็นเพียงไฟโหมวูบเดียวก่อนหนังจบจนคนดูไม่ทันได้ซึมซับกับความเจ็บปวดที่ตัวละครเผชิญเลยไม่สามารถยินดีไปกับความสุขที่ตัวละครได้รับในตอนท้ายไปโดยปริยาย